Jachtluipaard cheeta

Het jachtluipaard is een katachtige die vaak verward wordt met het luipaard. Als je weet waarop je moet letten, dan kun je ze makkelijk uit elkaar houden: een jachtluipaard is kleiner dan een luipaard en de vlekken zijn zwart, een luipaard heeft ook bruine vlekken die zwart omrand zijn. Een ander duidelijk verschil is de zwarte lijn van de ogen naar de bek die een jachtluipaard heeft en een luipaard niet.

Een jachtluipaard is het snelste dier op aarde: de hoogste snelheid die gemeten is, is bijna 100 km per uur. Ook hun acceleratievermogen is indrukwekkend: vier keer zo groot als dat van Usain Bolt. Hun hele lichaam is erop gebouwd om snel te kunnen rennen: ze hebben een relatief kleine kop wat hun aerodynamisch maakt en ze kunnen met hun staart hun balans houden als ze van richting veranderen tijdens het snelle rennen. Ze kunnen hun topsnelheid echter maar korte tijd volhouden en moeten na een sprint rusthouden om hun lichaam te laten herstellen.

Lang geleden kwamen jachtluipaarden in vrijwel heel Afrika en een gedeelte van Azië voor, nu alleen in bepaalde gedeeltes van Afrika, met name het zuiden, en er is een kleine, ernstig bedreigde populatie in Iran.

Het eten van jachtluipaarden bestaat voornamelijk uit antilopen. Ze eten soms ook kleine zoogdieren en vogels. Soms vangen ze ook grotere dieren zoals zebra's, maar alleen als ze in een kleine groep jagen en zelfs dan is dit zeldzaam. Als ze een prooi gevangen hebben, dan moeten ze ervoor zorgen deze snel op te eten of deze te verbergen: sterkere roofdieren zoals de leeuw en de hyena proberen anders de prooi af te pakken. Maar ook bijvoorbeeld aasgieren zullen proberen een hapje mee te eten.

De jachtluipaarden leven zowel alleen als in kleine groepen. Als jonge mannelijke jachtluipaarden hun moeder verlaten, dan leven deze broers vaak een tijdje samen. Een vrouwtjes luipaard krijgt zo'n twee tot vijf welpen, die nog hulpeloos zijn na hun geboorte, pas na een maand krijgen ze hun eerste vlees van hun moeder.